தேவனுடைய சித்தத்தில் பாடுகளும், நிம்மதியும்

தேவனுடைய சித்தத்தில் பாடுகளும், நிம்மதியும்

தேவனுடைய வார்த்தையின் அடிப்படையில், மனித வாழ்க்கையில் ஏற்படும் பாடுகள், வேதனைகள், மற்றும் துன்மார்க்கரின் தற்காலிக நிம்மதி குறித்த ஆழ்ந்த சத்தியங்களை நாம் இந்தப் பாடத்தில் ஆராய்வோம். நாம் கேட்கும் ஒவ்வொரு கேள்விக்கும் வேதாகமம் தெளிவான பதில்களைக் கொடுக்கிறது.

1. சோதனைகளும் வேதனைகளும் பாடுகளும்: தேவனுடைய நோக்கம் என்ன?

தேவன் தம்முடைய ஜனங்களுக்குச் சோதனைகளையும், வேதனைகளையும், பாடுகளையும் அனுமதிப்பது ஏன் என்ற கேள்வி பலரின் மனதிலும் எழும். இது தேவனுடைய அன்பிற்கு எதிரானது போலத் தோன்றலாம், ஆனால் தேவன் இதை ஒரு குறிப்பிட்ட நோக்கத்திற்காகவே அனுமதிக்கிறார்.

• விசுவாசத்தைப் புடமிடுதல் (யாக்கோபு 1:2-4; 1 பேதுரு 1:6-7): பொன் அக்கினியில் தூய்மையாக்கப்படுவது போல, நம்முடைய விசுவாசம் சோதனைகள் வழியாகச் சுத்திகரிக்கப்பட்டு, பலப்படுத்தப்படுகிறது. இது நமக்கு பொறுமையையும், முழுமையையும், ஒரு குறையுமில்லாத வாழ்க்கையையும் கற்றுக்கொடுக்கிறது.
• தேவனைச் சார்ந்து வாழக் கற்றுக்கொடுத்தல் (2 கொரிந்தியர் 12:9-10): நம்முடைய பலவீனங்கள் மூலமாகவே தேவனுடைய வல்லமை வெளிப்படுகிறது. நாம் நம்முடைய சொந்தப் பலத்தின்மீது நம்பிக்கை வைப்பதைத் தவிர்த்து, முற்றிலும் தேவனைச் சார்ந்து வாழும்படிச் சோதனைகள் நம்மை வழிநடத்துகின்றன.
• கிறிஸ்துவின் பாடுகளில் பங்குபெறுதல் (பிலிப்பியர் 3:10; ரோமர் 8:17): விசுவாசிகள் கிறிஸ்து அனுபவித்த பாடுகளைப் பங்கிட்டுக் கொள்வது, அவருடன் ஒரு ஆழமான ஐக்கியத்தை உருவாக்குகிறது. இது நித்திய மகிமைக்காக நம்மை ஆயத்தப்படுத்துகிறது.
• மற்றவர்களுக்கு ஆறுதல் கூறத் தகுதிப்படுத்துதல் (2 கொரிந்தியர் 1:3-4): நாம் அனுபவிக்கும் உபத்திரவங்கள், அதே போன்ற சூழ்நிலைகளில் இருக்கும் மற்றவர்களுக்கு ஆறுதல் கூறவும், அவர்களுக்குக் கர்த்தரின் ஆறுதலைக் கொண்டுசெல்லவும் நம்மைத் தகுதிப்படுத்துகின்றன.
• பரிசுத்தப்படுத்துதலுக்கும் ஒழுங்குபடுத்துதலுக்கும் (எபிரேயர் 12:7-11): தேவன் நம்மைத் தம்முடைய பிள்ளைகளாகக் கருதுவதால், நம்முடைய ஆவிக்குரிய வளர்ச்சிக்கும் பரிசுத்தத்திற்கும் அவர் நம்மைச் சிட்சிக்கவும், ஒழுங்குபடுத்தவும் அனுமதிக்கிறார். இந்தச் சிட்சை ஆரம்பத்தில் துக்கமாயிருந்தாலும், நீதியின் சமாதானமான பலனைப் பிறப்பிக்கும்.
• நித்திய மகிமைக்காக ஆயத்தப்படுத்துதல் (ரோமர் 8:18; 2 கொரிந்தியர் 4:17): இந்த உலகத்தில் நாம் அனுபவிக்கும் தற்காலிகப் பாடுகள், நித்திய மகிமையுடன் ஒப்பிடமுடியாதவை. இந்தச் சோதனைகள் நமக்கு அதிகமான நித்திய கனமகிமையை உண்டாக்குகிறது.

2. எவ்வளவு காலம் பாடுகள் பின்தொடரும்?

பாடுகள் எவ்வளவு காலம் பின்தொடரும் என்பதற்கு வேதாகமத்தில் நேரடியான காலவரையறை குறிப்பிடப்படவில்லை. ஆனால், பாடுகளுக்கு ஒரு முடிவு உண்டு என்பதையும், அவை தற்காலிகமானவை என்பதையும் வேதாகமம் தெளிவுபடுத்துகிறது.

• தற்காலிகத் தன்மை (2 கொரிந்தியர் 4:17): நம்முடைய பாடுகள் “அநித்தியமானவை” மற்றும் “இலேசானவை” என்று வேதாகமம் கூறுகிறது. நித்திய மகிமையுடன் ஒப்பிடும்போது, அவை மிகக் குறுகிய காலமே நீடிக்கும்.
• இந்த உலக வாழ்வில் ஒரு முடிவு: சில சமயங்களில், இந்த உலகிலேயே பாடுகள் முடிவுக்கு வரலாம். யோபுவின் வாழ்க்கை இதற்கு ஒரு சிறந்த உதாரணம் (யோபு 42:10). அவர் பெரும் இழப்புகளையும் நோய்களையும் சந்தித்தாலும், தேவன் அவருடைய முடிவை ஆசீர்வதித்தார்.
• மரணத்தில் பாடுகளின் முடிவு: ஒரு விசுவாசி மரணமடையும்போது, இந்த உலகத்தின் எல்லா பாடுகளும், வேதனைகளும் முடிவுக்கு வருகின்றன. ஏனென்றால், அவர்கள் கிறிஸ்துவுடன் நித்திய ஜீவனுக்குள் பிரவேசிக்கிறார்கள்.
• கிறிஸ்துவின் இரண்டாம் வருகையில் நிரந்தர முடிவு (வெளிப்படுத்தின விசேஷம் 21:4): இயேசு கிறிஸ்து இந்த பூமிக்கு இரண்டாம் முறை வரும்போது, எல்லா பாடுகளுக்கும், கண்ணீருக்கும், மரணத்திற்கும், துக்கத்திற்கும், அலறுதலுக்கும் நிரந்தரமான முடிவு வரும். ஒரு புதிய வானமும் புதிய பூமியும் வரும்போது, “முந்தினவைகள் ஒழிந்துபோகும்.” கடைசி சத்துருவாகிய மரணமும் அழிக்கப்படும் (1 கொரிந்தியர் 15:26).

3. துன்மார்க்கர் நிம்மதியாக இருக்கிறார்களே, ஏன்?

துன்மார்க்கர் இந்த உலகத்தில் செழிப்பாகவும், நிம்மதியாகவும் வாழ்வது போலப் பல சமயங்களில் நமக்குத் தோன்றலாம். இது சங்கீதக்காரன் ஆசாப் அனுபவித்த ஒரு குழப்பம் (சங்கீதம் 73:2-3). அவர்கள் மரணபரியந்தம் வேதனையற்று, எந்த இடுக்கண்களும் இன்றி வாழ்வதாகத் தோன்றலாம் (சங்கீதம் 73:4-5). ஆனால், இந்த நிம்மதி தற்காலிகமானது என்பதை வேதாகமம் தெளிவுபடுத்துகிறது.

• தற்காலிகச் செழிப்பு (சங்கீதம் 73:17-19): சங்கீதக்காரன் ஆசாப் தேவனுடைய பரிசுத்த ஸ்தலத்திற்குள் பிரவேசித்தபோதுதான், துன்மார்க்கரின் முடிவை உணர்ந்துகொண்டான். அவர்கள் “சறுக்கலான இடங்களில்” வைக்கப்பட்டு, ஒரு நிமிஷத்தில் “பாழாக்கப்படுவார்கள்” என்பதை அவன் கண்டான். அவர்களுடைய செழிப்பு நிலையானது அல்ல; அது விரைவில் உருகிவிடும் பனிக்கட்டி போல இருக்கும்.
• விரைவான அழிவு (சங்கீதம் 37:35-36): துன்மார்க்கன் எவ்வளவு செழிப்பாகத் தோன்றினாலும், அவன் ஒருநாள் திடீரென்று அழிந்துபோவான். அவனைத் தேடியும் காணப்படமாட்டான்.
• தேவனுடைய நியாயத்தீர்ப்பு (ரோமர் 2:6-8; பிரசங்கி 8:11-13): தேவன் ஒரு நீதியுள்ள நியாயாதிபதி. அவர் ஒவ்வொருவருக்கும் அவரவர் கிரியைகளுக்குத் தக்கதாகப் பலனளிப்பார். துன்மார்க்கரின் செயல்களுக்குத் தக்கதாக நியாயத்தீர்ப்பு வரும். சில சமயங்களில் நியாயத்தீர்ப்பு தாமதமாக வரலாம், ஆனால் அது நிச்சயம் வரும். தேவனுக்குப் பயப்படாத துன்மார்க்கனுக்கு நன்மை உண்டாகாது, அவன் வாழ்நாள் நிழல் போல் மறைந்துபோகும்.

ஆகவே, துன்மார்க்கரின் நிம்மதி ஒரு மாயையே. நீதிமான்கள் பாடுகளை அனுபவித்தாலும், அவர்களுடைய இறுதி நிலை நித்திய ஆசீர்வாதமாக இருக்கும். தேவனுடைய நியாயத்தீர்ப்பு நிச்சயம் வரும், அப்போது நீதி நிலைநாட்டப்படும்.